De problematiek in de jeugdzorg: al jaren een groot probleem. Negatieve ervaringen, lange wachtlijst, hoge werkdruk, weinig werkplezier, langdurige opleiding. En dat alles terwijl nu goede hulp en een transitie zo nodig is. Wat is een oplossing? Het inzetten van ervaringsdeskundigen bijvoorbeeld? Misschien, maar er is een snellere en effectievere manier om de jeugdproblemen aan te pakken.
Methodieken in de jeugdzorg: hoe je zonder de probleeminhoud hoeft te weten van de cliënt toch mentale blokkades en belemmeringen effectief aanpakt
In dit artikel krijg je inzichten in problemen, oplossingen, ervaringen en succesverhalen van jeugdzorgprofessionals die een veilige en snelwerkende methodiek inzetten. Inclusief video's en een animatie over waarom praten over de probleeminhoud wordt voorkomen.
Wat doet jeugdzorg?
Jeugdzorgwerkers doen nuttig werk. Toch missen sommige de juiste tools om jongeren effectief te helpen. De gesprekken die vaak worden gevoerd, gaan vaak over iemands gedrag. Die ervaringen komen in het dossier te staan. De jeugdige kan bijvoorbeeld druk, boos, geïrriteerd, stil, verdrietig of blij zijn.
Wat een jeugdzorgprofessional doet is jongeren begeleiden om:
- een plek te krijgen in de maatschappij
- te ontdekken welke individuele kwaliteiten en vaardigheden beter tot zijn recht komen
- mentale blokkades en belemmeringen aan te pakken die in de weg zitten
Een jeugdzorgwerker behandelt niet, maar helpt wel de jongeren verder door middel van gespreksvoering. Een vraagtechniek die steeds vaker wordt ingezet is de MatriXmethode. Later krijg je daar meer informatie over.
Er zijn nog meer activiteiten die de begeleide jeugdprofessional doet, maar die zijn in dit artikel minder relevant om te vermelden. De belangrijkste doel is om met de juiste tools de jongeren te helpen, zodat ze weten hoe hun competenties het beste tot uiting komen bij het krijgen van een nuttige plek in de samenleving.
Problemen in de jeugdzorg: effectieve hulp om de problematiek aan te pakken
Op dit moment worden er diverse alternatieven en 'oplossingen' geboden die het aantal problemen in de jeugdzorg zouden moeten verminderen. Maar hoe effectief is die hulp? Wat gaat goed en wat juist niet?
Wat is effectieve hulp die veelvoorkomende probleemgevallen in de (jeugd)zorgverlening de nek om draaien? Uit de ervaringen blijkt dat alleen maar praten geen uitweg biedt
Eigenlijk is de lijst van problemen en misstanden eindeloos. Niet alleen jongeren in de jeugdzorg hebben issues, maar ook de jeugdzorgwerkers zelf. De meest voorkomende problemen zijn:
- Desinteresse
- Gewelddadigheid
- Korte lontjes
- Drugsgebruik
- Paniekaanvallen
Tijdens het gesprek tussen de jeugdzorgwerker en de cliënt wordt er vaak gepraat over iemands gedrag. Dat is wat aan de buitenkant zichtbaar is. Denk daarbij aan:
- Verdrietig
- Druk
- Boos
- Geïrriteerd
- Pesterig
- Stil
- Slim
- Meedenkend
- Eigenwijs
- Opgelucht
- Blij
Al deze zichtbare gedragsvormen worden gestuurd door interne processen die zich in iemands hoofd afspelen. De persoon zelf kan bijvoorbeeld verdrietig zijn doordat hij seksueel is misbruikt door een familielid een aantal jaren geleden. Of een angst kan ervoor zorgen dat iemand juist heel stil is en contact met de buitenwereld vermijdt. Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillende hulpvragen.
Een manier om de negatieve gedragsvormen aan te pakken, is door gerichte vragen te stellen over de beleving die iemand ervaart.
Wat is effectieve hulp die deze veelvoorkomende probleemgevallen de nek om draaien? Uit de ervaringen blijkt dat alleen maar praten geen uitweg biedt. Er moet dus iets gebeuren, zodat er zonder complexe hulp meer bereikt wordt.
Een manier om de negatieve gedragsvormen aan te pakken, is door gerichte vragen te stellen over de beleving die iemand ervaart. Daarbij is het niet nodig dat over de probleeminhoud gepraat wordt. Hoe dat precies werkt, ontdek je in deze animatie:
Wanneer jeugdzorg inschakelen?
Een kind of jongere komt niet voor niets in de jeugdzorg terecht. Als hulp van een jeugdzorgwerker wordt ingeschakeld, is er vaak al een proces aan voorafgegaan. Het kan zijn dat de persoon zelf een hulpvraag heeft en met reguliere hulp er niet uitkomt.
Ook kan het zijn dat mensen in de directe omgeving geen raad meer weten over bijvoorbeeld iemands gedrag of handelingen. Iedere persoon, dus ook ieder kind, is anders en heeft eigen moeilijkheden. En daardoor heeft iedereen te maken met een ander soort hulpvraag waarbij de oplossing vaak niet in een boekje of standaard protocol zit.
We zien jongeren slenteren op straat, wat rondhangen met anderen, op hun kamer bezig met gamen en social media. Ouders vertellen vaak dat ze geen grip meer hebben op het kind. Ook (jeugd)hulpverleners, docenten en andere professionals lijken ten einde raad. Wanneer wordt jeugdzorg ingeschakeld? Eigenlijk als alle eerdere hulp niet voldoende heeft gewerkt en de jeugdzorgwerker het laatste 'redmiddel' is.
Meer hulpverleners en meer praten over mentale problemen is geen oplossing. Vooral als de cliënt toch niet alles mag, kan, wil of durft te vertellen over wat er precies in het hoofd afspeelt
De ervaringen van jongeren en professionals laten zien dat een kortdurende, doelgerichte interventiemethode handig kan zijn. Niet alleen om misstanden en huidige problematiek in de jeugdzorg aan te pakken. Ook om toekomstige problemen te voorkomen.
In de video geef ik uitleg over wanneer en hoe jeugdzorg in te zetten:
Waarom is een transitie nodig voor de problemen in de jeugdzorg?
Het is duidelijk dat er een transitie nodig is om voor problemen onder de jongeren en de jeugdprofessional een uitweg te bieden. Zoals eerder al vermeld, wordt op dit moment vooral gestuurd op het gedrag dat het kind laat zien. Volgens een protocol gaat de de jeugdzorgprofessional aan het werk.
Jongeren durven, mogen, kunnen en willen in veel gevallen niet vertellen wat precies de onderliggende oorzaak van het gedrag is
Er kan meer bereikt worden door de persoon zelf centraal te zetten. En dus niet het systeem of programma. Een verandering is ook nodig om als jeugdzorgwerker met minder moeite effectievere gesprekken te laten voeren.
Veel jongeren geven sociaal-wenselijke antwoorden. De jeugdzorgwerker komt daardoor niet bij de kern van het werkelijke probleem. Jongeren durven, mogen, kunnen en willen in veel gevallen niet vertellen wat precies de onderliggende oorzaak van het gedrag is. Dat is privé.
Toch proberen de professionals in de jeugdzorg manieren te vinden om jongeren aan het praten te krijgen. Maar zolang de inhoud van het mentale probleem van het kind of jongere niet verteld wordt, blijft het probleem denkbeeldig in het hoofd aanwezig.
Hoe harder de begeleider ook werkt om de jongeren veiligheid te bieden, hoe minder makkelijk iemand zichzelf blootgeeft. Vooral als het 'probleemkind' weet dat alles wat hij zegt in het dossier komt te staan. Daarom wordt uiteindelijk niets meer verteld of onjuiste antwoorden gegeven. Dat maakt het nog moeilijker om een doorbraak te creëren en vertrouwen te winnen. Een lastige taak die veel energie en tijd kost.
Veel jongeren geven sociaal-wenselijke antwoorden. De jeugdzorgwerker komt daardoor niet bij de kern van het werkelijke probleem.
Zoals eerder al werd aangegeven, zijn er ook problemen voor de jeugdzorgwerkers zelf. Zij hebben vaak te maken met:
- Hoge werkdruk
- Vol hoofd of mentale overbelasting
- Dossiervorming en (extra) administratieve taken
- Gebrek aan competenties
- Gebrek aan effectieve interventies
Voor beide personen (jonger en de jeugdprofessional) is het nodig om met effectievere interventies meer te bereiken. Hetzelfde blijven doen, gaat niet zorgen voor andere resultaten.
In video deel ik mijn idee over waarom een transitie in de jeugdzorg nodig is:
Het komt voor dat uithuisplaatsing door problemen tussen de ouders kan leiden tot een traumatische gebeurtenis voor het kind. En wat gebeurt er met de ouders? Blijven die doen wat ze altijd al deden? Krijgen zij hulp en vertellen ze het werkelijke probleem waar zij mee zitten? Of worden er sociaal-wenselijke antwoorden gegeven om er maar vanaf te zijn?
Wanneer het kind een lastige of onveilige thuissituatie ervaart, is het belangrijk om te kijken wat de onderliggende oorzaak is
Hulp voor ouders zou uithuisplaatsing van jongeren kunnen voorkomen. Hulp die werkelijk werkt waardoor er rust in de hoofden van de ouders komt. Zo kunnen andere keuzes gemaakt worden in het belang van het kind én de ouder of begeleider.
Ouders spelen vaak mooi weer naar buiten terwijl er binnen iemands gedachten andere zaken gaande zijn. Niet alleen in huis, ook in het hoofd van mensen. Kinderen zijn het liefst thuis wanneer het veilig is en ze liefde ervaren. Er zijn ouders die dat zelf niet kennen uit hun eigen jeugd en opvoeding. Het wordt dan een vicieuze cirkel waarbij ze verwachten niet meer uit te komen.
Floortje Scheepers, psychiater, heeft een eigenzinnige kijk op alles wat te ingewikkeld is (in de GGZ). Ik kijk er in grote lijnen ook zo tegenaan: iedereen is uniek. Helaas is veel hulp onnodig ingewikkeld gemaakt en daardoor zijn veel toegepaste hulpmiddelen langdurig en niet zo effectief als wordt gewenst.
Wat te doen als de jeugdzorg faalt
Faalt de jeugdzorg, het systeem of de jeugdzorgwerker? Het is te makkelijk om te zeggen dat de processen in de jeugdzorg falen, want dat is niet zo. Iedere professional probeert op zijn manier het beste voor de jongeren te bieden. Soms lukt dat, soms niet. Dus niemand faalt, maar wel gaan er dingen (al jaren) onhandig. Dat is te zien aan de hoge werkdruk, oplopende wachtlijsten en de bekende problematiek.
Het is duidelijk dat er in de voorgaande jaren veel problemen zijn ontstaan en nooit zijn opgelost. Als voorgaande theorieën en hulpmiddelen niet werken, moet er vooral niet worden gezocht naar goedbedoelde alternatieven die het proces nog complexer maken.
Niemand faalt, maar wel gaan er dingen (al jaren) onhandig in de jeugdhulpverlening
Wel moet er gezocht worden naar manieren die waarbij de cliënt daadwerkelijk centraal staat en niet het systeem, protocol of het dossier. Daardoor gaat de huidige hulp vaak mis.
In de video leg ik uit wat er gedaan kan worden bij de mislukte hulp die nu geboden wordt en het missen van praktische competenties:
Professionals zitten vaak vast aan (complexe) protocollen die gehanteerd moeten worden. Ook dossiervorming is iets dat vaak ontstaat. De procedure en richtlijnen moeten worden bijgehouden over wat iemand doet, heeft gedaan of heeft gezegd.
Ieder probleem en ieder mens is anders. Dat is iets waar jeugdzorg te weinig nadruk op legt in mijn ogen, hoewel de professional het wel wilt. Er worden oplossingen bedacht die wellicht handig lijken, maar niet aansluiten bij de hulpvrager zelf.
Vaak wordt vergeten dat iedere persoon een eigen, handige denkproces hanteert. Helaas krijgen jongeren al in een vroeg stadium een stempel zoals ADHD. Niemand heeft dezelfde strategie om informatie te onthouden of emoties te verwerken. Iedereen is uniek. Labels, stempels en hokjes passen daarom niet bij unieke mensen.
Ervaringen van jeugdzorgwerkers en cliënten
Vaak hebben jeugdzorgwerkers de taak om het gedrag van het kind te verbeteren met adviezen, oefeningen en regels die door anderen bedacht zijn. Dat kost veel tijd, geld en energie. Dat is te zien aan de problematiek in de jeugdzorg, die al jaren onderwerp van gesprek is.
"Het unieke is dat de bureaucratie eruit gehaald wordt dat mensen weerhoudt om naar een psycholoog te gaan. Dit is iets dat gewoon helpt." - Mireille Molenaar, werkzaam in de jeugdzorg
Hoe zou het zijn als kinderen, jongeren en professionals wél intrinsiek gemotiveerd zijn? De jongere zelf én de hulpverlener willen plezier hebben in wat ze doen. Helaas lukt dat niet altijd. Tenzij de jeugdzorgwerker een interventie beheerst die met specifieke vragen direct naar de kern van de hulpvraag leidt.
Het werk in de jeugdzorg zou makkelijker en leuker moeten zijn. Maar welke interventietechniek helpt? Wat kan er gedaan worden om de kosten te verminderen en de hulp effectiever te maken?
Deze belangrijke basisvoorwaarden kent Mireille Molenaar ook. Ze werkt met jongeren en ziet dat er effectievere hulp geboden kan worden. De interventie die ze nu toepast is minder belastend voor haar als professional én voor de jongeren die ze helpt:
In de video geeft Mireille Molenaar een antwoord op bovenstaande vragen nu ze de MatriXmethode als interventie toepast:
Een oplossingsgerichte aanpak in jeugdzorg en kinderbescherming is essentieel om jongeren goed te begeleiden.
Er is een groot verschil tussen praten over en praten met elkaar. Gesprekken gaan nu vooral over het gedrag en negatieve en positieve waarnemingen. Maar conversaties kunnen beter worden als juist wordt gepraat over wat diegene bezighoudt en wat iemand leuk vindt. Dan krijgen gesprekken een hele andere wending. Dat is mogelijk wanneer er vertrouwen en veiligheid is.
Ervaringsverhalen
En daar zat ze dan: Mandy, de oudste van twee zusjes die ik sinds een jaar begeleid. Eerst tijdens de ziekte van hun moeder en nu na haar overlijden. Naast een heel stuk rouwverwerking is ook de MatriXmethode aan bod gekomen.
Beide zusjes – de een 9 en de ander 11 jaar – hebben geleerd hoe ze hun hoofd kunnen opruimen en hoe ze bij nare herinneringen de lading eraf kunnen halen.
Mandy vertelt me vol trots hoe ze in het weekend haar jongere zusje heeft gevraagd om haar te MatriXen. Ze had last van een vol hoofd. Overal verdrietige en beladen herinneringen….
Haar zusje stelde de juiste vragen:
- Waar zit het?
- Waar lijkt het op?
- Wat wil je ermee doen?
Het een en ander werd in de vulkaan verbrand en daar werd het netjes schoon gemaakt. Ook waar de gevoelens eerst zaten, werd er flink gepoetst. Mandy maakte het helemaal zoals ze het hebben wilde.
Mandy kijkt me indringend aan en zegt: “Het is toch wonderbaarlijk hoe een jonger kind mij zo kan helpen?”.
Ik antwoord: “Ja, dat is zeker wonderbaarlijk. Maar het is ook fantastisch dat jij haar om hulp hebt gevraagd!”. En inwendig denk ik: “Wauw! Er is weer een bruggetje gebouwd tussen twee eilandjes van verdriet! Ze hebben elkaar gevonden in dit moment van hulp”.
Hoofd opruimen en nare emoties MatriXen kan Mandy al. Voor school had ze boeken buiten haar hoofd gevisualiseerd.
Vandaag gaan we verder met het schoolhoofd te ordenen. Ze heeft me namelijk aan het begin van deze sessie verteld dat ze zich op school niet goed kan concentreren. Ze heeft meer tijd nodig om de lesstof te begrijpen en ze is gauw moe.
Eerst laat ik haar alle schoolvakken op papier schrijven. Ze wil niet voor alle vakken boeken visualiseren. Voor een aantal vakken wil ze een ander voorwerp. Ze stelt zich deze voorwerpen buiten haar hoofd voor en per schoolvak zet ze alle informatie daar op of in. Dat geeft rust en ruimte!
Mandy gaat vervolgens een goudkleurig hart versieren als symbool voor mama die met kerst er ook bij is. Tijdens het knutselen vraag ik haar of ze nog knuffels van mama in haar herinnering heeft kunnen oproepen.
Vorige keer heeft ze een knuffelmoment met haar moeder uit haar geheugen op gehaald en deze qua beleving nog positiever gemaakt: een nog mooier plaatje, een nog mooier geluid, een fantastisch gevoel, de geur van mama nog sterker en de gedachte nog krachtiger.
Deze oefening heeft ze inderdaad thuis nog vaker gedaan en ze vond het geweldig! De sessie is ten einde en Mandy gaat weer naar huis. Ik zie haar steeds een beetje sterker worden en ik weet zeker dat zij haar zusje ook zal helpen en omgekeerd…… Twee zusjes met gouden harten!
Nog een ervaringsverhaal
Met zijn petje op kwam de jongen binnen in de ruimte waar drie mensen klaar zaten om hem te spreken. Twee jeugdzorgwerkers en zijn ouders. Het jonge kind, hij was 15 jaar, had al dagen nauwelijks geslapen want hij zag enorm op tegen dit gesprek.
Wat zouden ze nu weer van hem vinden? Wat had hij nu weer fout gedaan? Wat was er gebeurd waar hij ook nu weer op aangesproken kon worden? Hij zette zijn petje wat netter op zijn hoofd, trok zijn trui naar beneden en strikte zijn veters die hij het liefst altijd los liet.Zijn voeten hebben wat meer bewegingsruimte nodig, dat voelde hij. Net als hij in zijn hoofd vast zat met al zijn gedachtes die vastgeroest zaten. Dagelijks kwamen er weer zovele bij. Zijn hoofd knapt bijna uit elkaar, zo ervaarde hij het. Dat is wat niemand ziet, maar dat is wel waar hij in zijn hoofd denkbeeldig mee bezig is. Hij wordt er onzeker van. Rusteloos. En eigenlijk radeloos.
Nu waren het weer volwassen mensen die hem zouden gaan vertellen wat er nu weer niet goed ging de laatste tijd. Hij kon zich voorstellen dat die trap tegen de deur, waardoor er nu een gat in zit, niet handig was. Maar wanneer ze nu eens zouden vragen wat daaraan vooraf ging... Dat gebeurt meestal niet.
De werkelijke reden was dat het groepje jongens hem dwong om iets te doen en hem toetakelden toen hij het weigerde. Maar dat gaat hij niemand vertellen, dat is geheim. En de reden voor die trap tegen de deur waarvoor hij straf kreeg en een geldboete.
Het gesprek startte. Hij hield zijn mond nauwkeurig gesloten toen ze vroegen naar de reden van die trap. Toen ze hem vroegen over de karikaturen van zijn docenten glommen zijn ogen. Ze maakten hem complimenten en de woorden van zijn vader koestert hij voor altijd in zijn hart: "Ik houd van je, jongen. En zal dat altijd blijven doen. Jouw kwaliteiten en talenten zaten er al zo vroeg in. Ontwikkel je daarin en maak er je levenswerk van."
De hulpverleners stonden versteld van deze mooie conversatie tussen de jongen en zijn vader. Toen brak de vader.
"Ik kon niet voor je zorgen omdat ik in mijn hoofd zoveel traumatische ervaringen had onthouden van mijn eigen jeugd. Daardoor zaten mijn handen te los, richting je moeder en jou als zoon. Je moeder hield het ook niet meer vol en had ook hulp nodig. Je weet dat zij het ook lastig heeft gehad. Met mij en ook al met haar vader die haar altijd negeerde. Wij willen het echt anders gaan doen en hebben jouw hulp daarbij nodig. Wat zouden wij kunnen doen om jou handiger op te voeden dan we tot dusver gedaan hebben? Wat doen en deden je pleegouders anders dan dat wij ooit gedaan hebben?"
De hulpverleners keken elkaar aan. Waar gaat dit gesprek heen? Het kreeg een totaal andere wending als waar zij naar toe wilden. De jongen zette zijn petje af en zei met een zachte stem: "Gewoon jullie zelf zijn. En pa, ik wil mijn creatieve kwaliteiten verder ontwikkelen. Dat wil ik van jou leren."
Ze omhelsden elkaar. In het dossier kwam te staan: het was een goed gesprek waarin ouders en de jongen elkaar weer vonden.
Ervaringsdeskundigen inzetten: waarom wel en waarom niet
Een professional die ervaring heeft met jeugdproblematiek is nuttig om zo sneller te bereiken dat bereikt moet worden. Een ervaringsdeskundige praat uit eigen expertise en weet een oplossing te bieden voor valkuilen.
Toch zijn er ook nadelen als de hulp wordt opgeroepen van iemand die ervaring heeft met gedoe waar een kind of jongere mee worstelt. Iemand die zelf in de jeugdzorg heeft gewerkt of is geholpen door een professional, heeft een andere beleving of andere kennis van de materie. Een ervaring van ieder individu is een andere expertise.
Het stellen van de juiste vragen aan de juiste persoon op het juiste moment belangrijk, zodat iemand de regie krijgt over de eigen denkprocessen
Praten over wat iemand heeft meegemaakt en heeft gedaan, kan wel inzichten geven. Uiteindelijk gaat het erom dat de cliënt of hulpvrager zelf een manier ontwikkelt om zijn mentale denkprocessen de baas te worden. Dat kan de persoon alleen maar zelf. Tips en advies van anderen zijn vaak niet effectief, vooral niet op langere termijn.
Daarom is het stellen van de juiste vragen aan de juiste persoon op het juiste moment belangrijk, zodat hij of zij de regie krijgt over de eigen denkprocessen.
Wil je werken als jeugdzorgwerker of ervaringsdeskundige in de jeugdzorg?
Een voordeel is als je wilt werken als jeugdzorgwerker of ervaringsdeskundige in de jeugdzorg, dat er veel hulp nodig is. Met de juiste competenties kom je snel aan het werk. Het zou fijn zijn om de kennis en vaardigheden te hebben waarmee je sneller, veiliger en oplossingsgericht tot een doorbraak komt bij je hulpvrager.
Willianne Verhoog en Jeltje Rijks werken als maatschappelijk werker en coach in de jeugdzorg. Ze zien nu waarom ze in minder tijd meer bereiken. En tegelijkertijd merken ze dat ze zelf een opgeruimd ervaren, doordat na een werkdag het hoofd niet vol zit met andermans probleemverhalen.
In de video geven ze zelf aan wat hun ervaringen zijn nu ze werken met de MatriXmethode als interventietechniek:
Opleiding of training volgen
Tijdens de opleiding die minimaal vier dagen en maximaal twee maanden duurt, krijgt de deelnemende professional wordt theorie en praktijk gecombineerd. Je maakt de methodiek eigen door vooral te oefenen en het toe te passen.
Kort gezegd is de MatriXmethode een specifieke manier van de juiste vragen stellen. Het is een manier waarbij zowel de professionals als de cliënt volledig gefocust is en blijft, zonder afleiding of zweverige gesprekken en dure hulpmiddelen.
Een veilig toepasbare, doelgerichte methodiek waarbij de regie over het eigen hoofd leidend is.
Met deze interventie krijgt het kind of de jongere de regie over het eigen hoof. Daardoor zet de begeleider de persoon met de hulpvraag vooral aan het (denk)werk in plaats van andersom. De regie over het eigen hoofd staat centraal.
Wil je weten wat de MatriXmethode precies inhoudt? En wat de training (of opleiding) oplevert na het succesvol afronden ervan? In de video geef ik je de inzichten en hoor je ervaringen van eerdere deelnemers:
Resultaten
De MatriXmethode is een doelgerichte interventie die snel resultaat biedt bij mentale blokkades en belemmeringen. Er zijn weinig woorden nodig voor een hoog rendement.
Enkele voordelen van de tussenkomst zijn:
- De probleeminhoud blijft privé (veilig voor de cliënt en voor de professional)
- De hulpvrager komt direct tot de kern van de klacht
- Het probleem wordt beschouwd (er vindt geen herbeleving of afleiding plaats)
- Vaak is de hulpvrager binnen één tot drie sessies van de specifieke hulpvraag af
- De interventie werkt bij zowel cognitieve als emotionele klachten
- Coachingsgesprekken worden leuker, sneller en effectiever
- Je voorkomt vastlopende trajecten en gesprekken
Er zijn verschillende onderzoeken en onderzoeksresultaten gemeten die laten zien dat de interventie werkt. Wetenschappelijk onderzoek is in ontwikkeling en zal meer duidelijkheid bieden. Maar tot nu toe zijn de resultaten hoopgevend, gezien de effectiviteit van de interventie tijdens het groeitraject.
Onder andere deze resultaten zijn bekend: 
Ook is tijdens dit traject een vraag hoe lang iemand al last had. Want sommige cliënten wachten soms vele maanden tot jaren voordat ze professionele hulp zoeken. Een reden kan zijn dat iemand liever niet over het probleem praat, of niet erover mag, durft of kan praten.
Terwijl als iemand de regie krijgen over het eigen hoofd, kan het probleem direct aangepakt worden. Zonder dat over de probleeminhoud gepraat hoeft te worden. Dat is vaak wat bij veel andere interventietechnieken en methodieken wel gedaan wordt.
Ook is gemeten hoe zwaar het probleem is die iemand ervaart. Een trauma of seksueel misbruik kan bijvoorbeeld een hele grote impact hebben gehad op iemand leven:
Tot slot is gemeten hoe effectief de MatriXmethode is geweest tijdens en na de coaching. Want het doel is dat de persoon met de hulpvraag de baas wordt over zijn eigen hoofd. En dat deze interventie effectief is, wordt duidelijk met de laatste meting:
Conclusie: Problematiek in de jeugdzorg aanpakken na ervaringen met een veilige methodiek
In de jeugdzorg zijn helaas al jaren veel problemen. Een oplossing is niet meer geld, meer hulpverleners of meer tijd. Wel kan een positieve verandering worden gerealiseerd door een snelwerkende en veilige interventiemethode toe te passen, zonder dat de jeugdhulpverlener belast hoeft te worden te worden met de probleeminhoud.
De ervaringen van MatriXmethode zijn positief, omdat er snel resultaat zichtbaar is en er weinig woorden nodig zijn. Cliënten willen, durven, mogen of kunnen soms niet alles vertellen wat er dwars zit. Met deze interventie is geen langdurig traject nodig. Met specifieke vragen krijgt de hulpvrager zelf de regie over de eigen denkprocessen.
------------
Stel je eens voor dat je een veilige gesprekstechniek beheerst waarmee je direct tot de kern van de hulpvraag komt. Zonder te hoeven verdwalen in andermans probleemverhalen. Zou dat jouw werk prettiger en effectiever maken? Met deze unieke, snelwerkende interventie begeleid je jouw hulpvrager naar zijn eigen oplossing voor het mentale probleem (IQ en EQ). Ook online of telefonisch.
Ook interessant:
